Μην αφήσεις, αν μπορείς,
μια καρδιά παιδική
να πονάει…
Διώχνε το πόνο και δίνε χαρά.
Κάνε το άλυτο χείλι του
τρυφερά να γελάει.

Μην εμπόδιο σταθείς
σ’ έναν έρωτα αγνό και μεγάλο.
Δεν υπάρχει μαρτύριο άλλο
να χωρίζεις καρδιές
π’ αγαπιούνται πολύ.
Είναι κρίμα βαρύ.
Πάντα σ’ ακολουθεί
στεναγμός και λυγμός
και κατάρα κι οργή.

Μην αφήσεις ποτέ αδειανό
ένα χέρι απλωμένο.
Αν δεν έχεις τιποτ’ άλλο να ρίξεις,
ένα βλέμμα σου φτάνει σπλαχνικό
κι ένας λόγος συμπόνιας πωμένος.
Η καρδιά θα ζεστάνει
κι η παλάμη θα γεμίσει.
Η ανθρωπιά κι η καλοσύνη
στα στήθη από χαρά θα πλημμυρίσει.