Οι τόνοι πνέουν τα λοίσθια ή μάλλον είναι κλινικά νεκροί.
   Τους κρατάμε ακόμα με ορούς, τεχνητή καρδιά, καθετήρα, οξυγόνο και τους κάνουμε την τελευταία μετάγγιση αίματος.
   Βρίσκονταν, σαν τον Τίτο, ζωντανοί- νεκροί, μ’ ένα σωρό ζωοφόρα καλώδια γύρω τους. Δεν ξέρω γιατί χρησιμοποιούσαμε όλ’ αυτά τα μέσα για να τους κρατήσουμε στη ζωή!
   Έτσι κι αλλιώς πέθαναν! Προσπάθειες απεγνωσμένες, άκαρπες, άσκοπες, άχρηστες κάνουν μερικοί να τους κρατήσουν για κάνα μήνα ακόμα στη ζωή!
   Ο Τάσος απόψε έφαγε τις τελευταίες, όπως πιστεύω, κατακεφαλιές για κάποιες
   περισπωμένες που νεκραναστήθηκαν και στάθηκαν όρθιες σαν οξείες και για κάποιες ψιλές και δασείες που άλλαξαν κατεύθυνση κι έκαμαν μεταβολή.