1980
Η σκέψη μου διαρκώς σε ψάχνει η ψυχή μου σε θέλει, η καρδιά σ' αναζητεί!
Έχω ανάγκη από τη φιλία και τη συντροφιά σου, τίποτε άλλο. Έχεις δεθεί με ένα κομμάτι της ζωής μου. Μ' ένα ωραίο κομμάτι, με μία περίοδο που παλεύαμε και εσύ και εγώ με τον εσωτερικό και εξωτερικό κόσμο. Τότε που αγωνιζόμαστε για την ομορφιά της ψυχής, του νου και τον εξωραϊσμό του χωριού. Τότε που προσπαθούσαμε να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο, κάτι καλό, κάτι διαφορετικό κάτι χρήσιμο μέσα στη ζούγκλα του μίσους που ζούσαμε. Υπάρχεις μέσα μου μ' όλη την ομορφιά της καλοσύνης σου και της Αγνής σου φιλίας.
Σήμερα που σε ξαναείδα Στο γνωστό Και αγαπημένο μου περιβάλλον η καρδιά μου ένιωσε συγκίνηση βαθιά και με έπιασε η νοσταλγία του καιρού εκείνου.
Γιατί τώρα τα σκέφτουμαι όλ' αυτά;
Τι με έπιασε και ο νους μου στρέφεται όλο προς τα περασμένα; στα χρόνια που δεν φώλιαζε δόλος στην καρδιά, παρά μόνο αγάπη, γέλιο και συμπάθεια για όλο τον κόσμο.
Σήμερα μία ακτίνα του ήλιου χρυσή έδιωξε το σκοτάδι της ψυχής μου και έδωσε την ελπίδα, η ότι κάπου υπάρχει η Γαλήνη και ότι η φιλία ζει.
Ότι τα περιστέρια δεν πέθαναν, ότι η ελιά ακόμα βλαστάνει κι ο βασιλικός εξακολουθεί να μοσκομυρίζει!