Η Όλγα μας παράτησε
τράβηξε γι’ άλλα μέρη
επήγε στην Αμερική
που ’ναι στα δυτικά της Γης
τη μεγάλη Δημοκρατία
και δη στου Μπόστον
την Ελληνική παροικία.

Κι έτσι απόμεινα εγώ
αυτοκράτειρα πασών των Ρωσιών
(φτου...φτου τι εμελέτησα
Ρωσία στα Μαρινέικα)
και διοικώ απολυταρχικά
κότες, κουνέλια, γίδες
δυό άντρες και πέντε παιδιά
και δεκαεφτά ατσίδες
που έχω στο σχολειό
με το ύφος το πανεπιστημιακό.

Ούτε ο Παπαδόπουλος
εμένα δε με φτάνει.
Τα υπουργεία όλα εγώ
τα έχω αναλάβει.

Θρησκευμάτων και Παιδείας
(Το καντήλι μου τ’ ανάβω
και εις το σχολειό μου πάω)

και των εξωτερικών
(κότες γίδες και κουνέλια
που ’ναι όλα φαγανέλια
τρέχω και τα συντηρώ.

Και της Εθνικής Αμύνης
(καθ’ ότι γερά καδινατσώνω
και τις πόρτες μου κλειδώνω)

Και των οικονομικών
(όπου καθημερινά μετράω
στου Κοτούλια τι χρωστάω,
που ψωνίζω βερεσέ
μακαρόνια, αυγά, καφέ).

Ως και δημοσίων έργων
εγώ είμαι υπουργός
γιατί φτιάχνω και μια στέρνα
(όσο κολυμπήθρα) στο σχολειό.