Μεγάλο κι απροσδόκητο γεγονός
έλαβε χώρα στο Συνοικισμό
των περιβόητων Μαρινέων
και δη στην αυλή των Μουρκέων

Μια φεγγαρόφωτη βραδιά,
τ’ Αυγούστου τη στερνή
μέσα στου Μούρκα την αυλή,
που περιβάλλεται
από στίρια μεγαλοπρεπή
και φόντο τους σταύλους
και τον κοτσιλώνα,
που ανήλθε τώρα τελευταία
στο επίπεδο του ξενώνα
και με άρωμα μεθυστικό
τη μπόχα των γουρουνιών,
γιόρτασε μόνη η Κική,
μα με λαμπρότητα πολλή
τη δέκατη επέτειο
του ζευγαρώματός της
και του ταιριάσματός της
με τον ανεπανάληπτο
και αναντικατάστατο
Άρη Βασιλειάδη.
Το πρόγραμμα του εορτασμού
ανθοστολισμένο
και σε περίοπτο θέση σκαλωμένο,
ήτοι στης λεμονιάς τον κορμό
προκαλούσε σε κάθε καλεσμένο,
ανάλογα, γέλια ή εμετό.

Κατ’ αρχήν εμαζεύτηκε όλη η μαρίδα
κι ανεχώρησε ευθύς,
αφού κεράστηκε ο καθείς
τη δική του τη μερίδα

Ύστερα άρχισαν να καταφθάνουν,
ο ένας πίσω από τον άλλο
οι καλεσμένοι
Όλοι τους γιορτινοντυμένοι

Πρώτη κατέφτασε η Κοτούλιενα
με την πόληψή τση:
με μια ανθοδέσμη ωραία
από γαρύφαλα που ‘χε στην αυλή τση.

Πήγαν, αφού έπλυναν τα πόδια
και η Έλλη με την Όλγα
Ύστερα ο Τάκης, αφού φόρεσε
το καθαρό βρακί του
και κατόπιν ο Γιάγκος
με τη γλώσσα τη....γιορτινή του.
Κι εδώ, που τα λέμε, μωρέ παιδιά
έβαλα μπόλικη μυρωδιά
για να εξουδετερώσω
των χοιρινών την ευωδιά

Η Άντα κι ο Μαρίνος ήλθαν
με μπουκέτο από κρίνα
φθινοπωρινά
και στολισμένοι για τα καλά.
Η »Ελένη τυπική,
πρόσχαρη κι ευγενική,
θέλοντας να φανεί συνεπής,
όπως απαιτούσε, φυσικά κι η γιορτή
φέρθηκε ωραία, και σταράτα:
μαζί με το βασιλικό
έφερε και τη γλάστρα.
Ήρθε και το ζεύγος Πισία,
Μαρίνα, Αγγέλικα και σία.,
Μουντζουρέοι, γιοι Μουρκέοι,
ο Πανάγος, η Ευρώπη
η Πέπη κι ο Πειραιώτης,
σαν αντιπροσωπος της Έφης
που συνήθως τέτοια τ’ αποφεύγει.
Ήρθαν κι Αλέκα με το Διονυσάκη
να τσ’ ευχηθούνε κουράγιο να ‘χει..
Η τούρτα προσφερόταν στην αρχή
χωρίς κουταλάκι. Δοκιμή
για τον κάθε καλεσμένο, να ιδεί
αν μοιάζει κανένας
με τα γουρούνια τα σταυλισμένα
κι απ’ το πεπόνι καλοθρεμένα,
που διαμένουν μονίμως
και συνεχως αναδίνουν
το διαπεραστικό εσάνσ τους,
καθώς κολυμπούν στη βρωμιά τους,
δίπλα ακριβώς από την αυλή,
που αποτελούσε το χώρο της γιορτής,
που ο Καρανίκος προηγουμένως
και ως συνήθως πιωμένος,
την είχε καταλλήλως στολίσει
και δεόντως διακοσμίσει,
τοποθετώντας γλάστρες με βασιλικούς
και σε κάθε πεζούλι από μια κουρελού.
Στο τραπεζάκι η φωτογραφία του Άρη
που την ασήμωνε τ’ ολόγιομο φεγγάρι,
νόμιζες πως κάποιο μοσχάρι
βόσκει αμέριμνο σε δροσερό χορτάρι.
Στο τέλος σερβιρίστηκε παγωτό
σ’ όλη την ομήγυρη την εκλεκτή
για να δείξει ίσως την κρυάδα
αυτής της εορτής.