2020.11.11

Θέλετε να σας συστηθώ
και να αυτοπαρουσιαστώ;
Δεν υπάρχει λόγος νομίζω
και όρθια να σηκωθώ.
Ούτε και να το’ θελα
δεν μπορώ να κρυφτώ,
ούτε και να σας πω
πως είμαι μινιατούρα.
Μοιάζω περισσότερο
με βασταγούρα.
Είμαι ανοικονόμητη.
Όλες μου οι διαστάσεις
φτάνουν σε μεγάλες αποστάσεις.
Μήκος και ύψος αρκετό
και πλάτος; Άστο αυτό
καλύτερα να μην το πω,
το βλέπετε κι οι ίδιοι.
Δεν είν’ κανένας σας στραβός
για να μην το διακρίνει
Παρατηρήστε κορμοστασιά,
σαν κολόνα δωρικιά,
που όμως γέρνει λίγο
σαν της Πίζας τον πύργο.
Να μου δείτε και την περπατησιά;
Σαν ν’ ανεβαίνω στου Βραχιώνα την πλαγιά
φορτωμένη στην πλάτη μ’ εκατό κιλά.
Μόνο σε νούμερο αντρικό
μπορώ να βρω παπούτσια
γιατ’ έχω ανοικονόμητη
μια τόοοοση να πατούσα.
Πού να χωρέσει, βρε παιδιά
σε γυναικείο σκαρπίνι;
πιο μεγαλύτερη απ’ αυτή
δεν ξέρω αν έχει γίνει.
Έχω δυο μάτια γαλανά
σαν το χρώμα τ’ ουρανού,
με πραότητα και γλύκα
σαν εκείνη του βοϊδιού.
Τη φωνή μου την ακούτε,
εκτός και αν βαριακούτε.
Σαν να είμαι μπουκωμένη
και μονίμως βραχνιασμένη.
Και τούτο το κεφάλι μου
πολύ μυαλό θα έχει
γιατί η εξυπνάδα μου
απ’ τα πατζάκια τρέχει
Τ’ όνομά μου είναι Μαριέτα
κι έχει την ίδια κατάληξη
με τση μικρής μου αδερφής
όπου τη λενε Νικολέτα.