Γεννηθήκαμε στο ίδιο χωρίο (Φαγιά) την ίδια χρονιά
και περπατήσαμε στην ίδια γειτονιά στο προαύλιο της
εκκλησίας (Αγία Μαρίνα) και στα κατσάβραχα της
λαγκαδιάς.
Στο ίδιο σχολείο πήγαμε και στο ίδιο γυμνάσιο.
Χώρισαν για λίγο οι δρόμοι μας όταν πήγαμε για
σπουδές στην Αθήνα, μα όταν δινόταν η ευκαιρία,
καλοκαίρια και γιορτές, βλεπόμαστε με πολλή χαρά.
Έχω δυο αδελφούς κι ήσουν ο τρίτος.
Μαρίνο ήσουν άξιος και ικανός κι έφτασες ψηλά.
Έμεινες όμως απλός. Ήσουν καταδεκτικός με όλους
και αξιαγάπητος από τους χωριανούς κι από όσους σε
γνώρισαν.
Ό,τι και να πω για σένα είναι λίγο.
Έφυγες νωρίς.
Δεν μπόρεσα να ’ρθω να σ’ αποχαιρετήσω γιατ’ ήμουν
άρρωστη. Όμως εκεί στο πλάτωμα τα’ Αγίας Μαρίνας όσο
ζω με τη σκέψη μου θα σε συναντώ.
Γεια σου Μαρίνο.
Έλλη