Ατενίζω το μέλλον μ’ αισιοδοξία και το βλέπω
ρόδινο, δημιουργικό. Βλέπω ν’ ανοίγουν ορίζοντες να
πλαταίνουν προς τους πλανήτες και τ’ αστέρια. Να
μπαίνουν στα μυστήρια της φύσης τα ορατά και τ’
αόρατα, να τ’ αναλύει ο άνθρωπος, να τα δαμάζει και
να τα κατευθύνει. Βλέπω το μέλλον δημιουργικό. Δε
θέλω να το αισθάνομαι καταστροφικό. Μα κι αν κάποτε
καταστραφεί ένα μέρος η φύση έχει τη δύναμη να το
αναπλάσει, να το θεριέψει.
Ας είμαι 70 χρονών, ατενίζω το μέλλον και το βλέπω
φωτεινό. Όχι για μένα μα για τα παιδιά και τα εγγόνια
και τις γενιές που θα ’ρθουν.