Αναλογίζομαι τα χρόνια που πέρασαν και ψάχνω να
βρω τι έκαμα, το πρόσφερα μα και τι κέρδισα.
Βρίσκω πως μια ζωή ήμουν ο κανένας.
Δεν έκαμα τίποτα.
Δεν απόλαυσα τίποτα απ’ όσα ήθελα.
Δε βαριέσαι!
Μπορεί να μην υπήρξα ποτέ στη σκέψη σου, να μην
πέρασα από τα όνειρά σου και να μην άγγιζα την καρδιά
σου.
Όμως δεν μπορώ εγώ να πάψω να σ’ αγαπώ.
Τα όνειρα και οι επιθυμίες μας χαράζουν στόχους κι
ανοίγουν δρόμους. Μα πόσοι στόχοι πετυχαίνονται; Κι
οι δρόμοι λοξεύουν και μας πάνε αλλού μακριά από κει
που ονειρευόμαστε.
Το φεγγάρι δε βλέπει τι γίνεται στη γη γιατί
βγαίνει τη νύστα, κι ας γίνονται στο σκοτάδι οι
χειρότερες πράξεις, ενώ ο ήλιος τα βλέπει όλα γιατί
βγαίνει την ημέρα.
Πώς περνάνε οι μέρες χωρίς σκοπό, χωρίς έργο,
χωρίς σχέδια για το αύριο. Πολύ ανιαρό να μην κάνεις
τίποτα!