Μα να ’ρθουν η Ζάνα με το Ριχάρδο
να συγχαρούν για της Έρσης το γάμο
κι όχι με χέρια αδειανά
και χωρίς το κάτι τί τους
μα με την ποληψή τους
μ’ ένα θεόρατο γαλακτομπούρεκο
φρέσκο φρέσκο με το ταψί του
κι αντί για φχαριστώ
να τσου στείλει ο Θανάσης το εκατό
πως του κλείσανε την πόρτα του γκαράζ
και δεν μπορούσε να βγει
να πάει στη δουλειά του
και να κάμει το θέλημά του.
Ε! αυτό δεν το θέλει ούτε ο Θεός.
Έμπα πρώτα, χριστιανέ μου
ν’ αφήσεις τα πράματά σου
κι ύστερα προβαίνεις στην ενέργειά σου.
Έτσι θα μάθαινες πως το γκαράζ
στο ’κλεισε ο ξάδερφος από την Κεφαλονιά.
Η Ζάνα στεναχωρήθηκε πολύ
(κι η Βούλα μαζί)
και τση ’ρθε να κλάψει,
προτίμησε όμως πιο καλά
τσιγάρο ν’ ανάψει.
Υστερόγραφο:
Το γαλακτομπούρεκο εκείνο
το φάγαμε οι δυο μας με τη Βούλα
και το ζάχαρο ανέβηκε
πιο πάνω κι απ’ την Τούρλα.