Οι γέρικες οι πιπεριές
μόνο ξερές κουφάλες
στην πόρτα σου απόμειναν!
Τις δέρνει ο αέρας
που κατεβαίνει καλπάζοντας
από τη λαγκάδα.
Κι απ’ τις κουφαλιασμένες πιπεριές
ξέφτια, τα λιγοστά γυρτά κλαδιά,
που ακόμα φυτρώνουν είναι
οι αναμνήσεις οι μακρινές,
που λες και φύτρωσαν
μες στην καρδιά
κι ανεμίζουν απαλά
τα φυλλαράκια τα μικρά
και τα λουλούδια σα τσαμπιά
με τα ξεφλουδισμένα σπόρια,
τα πιπέρια.
Ω, αναμνήσεις μακρινές… γλυκές,
τρυφερές,… αθώες, νοσταλγικές
αγαπημένες… σαν ιερό κειμήλιο
στο στήθος φυλαγμένες.