Η πουτανιά τώρα λέγεται απελευθέρωση.
Οι χυδαίες εκφράσεις κι απότομοι τρόποι λέγονται
θάρρος της γνώμης.
Ο ατημέλητος και βρωμιάρης είναι ο οικολόγος,
αυτός που θα επαναφέρει την ισορροπία στη φύση.
Ο κουρελιάρης ο εκούσιος είναι ο κουλτουριάρης, ο
διανοούμενος, ο αμφισβητίας, ο ανώτερος πνευματικά
άνθρωπος. Λες και η αμφίεση η απλή και σοβαρή
εμποδίζει το μυαλό του να σκεφτεί ή τη φαντασία του
να δουλέψει. Πρέπει ν’ αφήσει γένια και μαλλιά, να
ξεσκίζει τα βρακιά του, να κουρελιάζει τσι μπλούζες
του, να γυρίζει με λυτά τα παπούτσια του, αχτένιστος
και να βρωμοκοπάει για να μπορεί να εμπνέεται και να
δημιουργεί είτε ζωγράφος θέλει να λέγεται, είτε
ποιητής, είτε πνευματικός άνθρωπος. Όλ’ αυτά είναι
κουραφέξαλα. Το Σολωμό, τον Παλαμά, το Ρίτσο, τον
Καζαντζάκη και τόσους άλλους δεν τους εμπόδισε η
σοβαρή και ευπρεπής ενδυμασία και εμφάνιση να
εμπνευστούν και να διατυπώσουν ιδέες ωραίες και
πρωτότυπες.
Αλλά, όταν είσαι κενός μέσα σου, ζητάς με άλλο
τρόπο να δημιουργήσεις εντυπώσεις και να τραβήξεις
την προσοχή των άλλων επάνω σου. Η εξωτερική εμφάνιση
και περιβολή δε βοηθά στη δημιουργία και στα μεγάλα
επιτεύγματα. Αυτά τα δημιουργεί μόνο η περίσκεψη, η
μελέτη, η συγκέντρωση, η φαντασία και η
παρατηρητικότητα.