Σε κοιτάζω από το παράθυρό μου,
ήσυχη κι ασφαλισμένη, εγώ,
ν’ αντιστέκεσαι
αγέρωχη και δυνατή ελιά,
στο άγριο και μανιασμένο
φύσημα του ανέμου
και σε θαυμάζω
και σε ζηλεύω,
μα δε σου μοιάζω!