Είναι ωραίο μα κι επικίνδυνο να βλέπεις τους παλιούς σου φίλους μ' άλλο μάτι, απ' τι τους έβλεπες στα χρόνια της νιότης.
Ας μην ανασκαλεύουμε τα συρτάρια του καλού εκείνου καιρού. Ότι εκεί φυλάξαμε είναι αγνό και ωραίο. Ας μην τ' αγγίξουμε με τα σημερινά χέρια. Σίγουρα θα το λεκιάσουμε.
Πρέπει να το πιστέψουμε βαθιά πως ο καιρός της ευτυχίας χάθηκε. Έφυγε με της νιότης τα φτερά. Φάγαμε το απαγορευμένο μήλο και άλλο πια την ευτυχία την παλιά ας μην αναζητάμε.
Ας την αφήσουμε εκεί, καλά είναι φυλαμένη στον κήπο της Εδέμ, το περιβόλι των παιδικών μας χρονών.
Δεν το καταλαβαίνουμε πως δεν μπορούμε πια να γυρίσουμ' εκεί;, εκεί μείναν φυλαγμένα όλα τα μεγάλα μας ιδανικά όλες οι αθώες και αγνές μας επιθυμίες, όλες σκέψεις και οι καθάριοι μας λογισμοί.
Μαζί μας συράμε ό,τι άσχημο είχαμε, ό,τι θλιβερό για να μας πικραίνει, ό,τι βρώμικο για να μας ντροπιάζει, ό,τι άχαρο για να μας βασανίζει.