Φυσάει, φυσάει, φυσάει
μου παίρνει τη σκέψη
κι αλλού τηνε πάει
εκεί που το πόδι
κανενός δεν πατάει.
Στα ουράνια ανεβαίνει
τ’ αστέρια αγκαλιάζει
φιλεί το φεγγάρι
και τον ήλιο κοιτάζει
που ολόφλογος φεύγει
κάθε γη να ζεστάνει.

Αύγουστος 2003