Στη ζωή πάντα υπάρχουν περιθώρια για να ρεζιλευτείς. Αρκεί μόνε μόνε να λοξοδρομήσεις είτε θεληματικά είτε άθελα. Με τη διαφορά ότι στα χρόνια της νιότης συγχωριέται κάθε στραβοπάτημα, αλλά από τα 40 και μετά όχι, δε συγχωριέσαι, γίνεσαι γελοίος κι από το να γίνεις γελοίος καλύτερα να συνεχίσεις να πνίγεις μέσα σου αυτό που γενιέται και τόσα χρόνια το έπνιγες.
Γιατί και τώρα να μην αντισταθείς; γιατί όλη σου η προσπάθεια στα χρόνια της νιότης σου να πάει χαμένη; μήπως το φάσμα του γήρατος σε κάνει να ζητάς τώρα ν' απολαύσεις ό,τι στερήθηκες από αξιοπρέπεια; μήπως η αίσθηση από τα πολλά “μη” βαρέθηκε κι επαναστάτησε; μήπως η καρδιά κουράστηκε να υπακούει στη λογική και θέλει να ξεσπαθώσει; μην την αφήσεις. άκουσέ με.
Είναι αργά για επανάσταση. Το κίνημά της δε θα φέρει λευτεριά, αλλά θάνατο οδυνηρό, μετάνοια πικρή, άδικη προσπάθεια.
Μην το επιχειρήσεις.
Μείνε όπως ήσουν και δε θα το μετανοιώσεις. Κρατήσου γερά από το βράχο της λογικής, είναι γερός ακόμα και σε κρατάει. Βάδιζε τον ανήφορο, μη σταματάς, μη δειλιάζεις. Πάντα ο ανήφορος φέρνει στην κορυφή, ποτέ στο ίσιωμα κι ούτε στον κατηφορο.
Μή σε παρασείρει το “η ζωή είναι μικρή..” Ούτε να σε αναστατώνει το “γιατί στη ζωή να μη χαίρονται όλοι...”.Στη ζωή πρέπει να χαιρόμαστε όλοι με τις χαρές που η ίδια η ζωή δίνει στον καθένα.
Ας μή ζητάμε τ’ άπιαστα. Ας κοιτάξουμε με συμπάθεια αυτά που μας δίνει κι ας πείσουμε τη συνείδησή μας, ότι κι αυτά που μας έδωσε είναι καλά και αρκετά.
Ας κοιτάξουμε γύρω μας, εκτός από τα δέντρα, υπάρχουν και οι θάμνοι κι εκτός από τους θάμνους είναι και το χορτάρι. Εκτός από τον αετό υπάρχει κι ο σπουργίτης, που κι αυτός μένει ευχαριστημένος κι ας μην μπορεί να πλησιάσει τον αετό. Ας μην κοιτάζουμε τον Όλυμπο, ας θωρούμε το Βραχιώνα, έχει κι αυτός τις χάρες του.
Μην ξεχνάμε πως τα ψηλά βουνά έχουν χιόνια, περνούν μπόρες και καταιγίδες. Είδαν κλέφτες κι αρματολούς, είδαν Τούρκους και αντάρτες και ταγματασφαλίτες και πολέμους κι αίματα πολλά.
Ενώ στα μικρότερα βουνά οι καταιγίδες είναι μικρότερες. τότε λοιπόν “στέργε μεν τα παρόντα, αλλά ζήτει δε τα βελτίω”.