Συγχαρητήρια μου ’δωσ’ η κ. Ελένη
για του Τάσου την προαγωγή
την ιστορική
που από μια γουρουνότριχα πέρασε
κι όπως κάθε χρόνο την τάξη την έβγαλε.
Τα συγχαρητήρια ίσως θα ’ταν
για τα κατορθώματά του,
που κάθε χρόνο περνά
χωρίς ν’ ανοίξει βιβλίο
σε κανένα από τα μαθήματά του
Εργασία όλα τα χρόνια δεν έκαμε
ούτε σε κανένα διαγώνισμα
είπε ποτέ πως δεν έγραψε
(κι ας μην έγραφε)
Σ’ όλα, μάλιστα έγραφε καλά
κι οι βαθμοί του κυμαίνονταν
από το 12 τ’ ανώτερο ως το 9.
Στο τέλος, τράβ’ από δω τράβ’ από κει
τα κατάφερνε να προβιβαστεί.
Μα η αιτία της προαγωγής του της φετεινής
είναι πιστεύω αλλού που
δεν το βάζει ανθρώπινος νους.
Θέλανε να γλιτώσουν οι καθηγητές
από την παρουσία του
κι από τ’ αστεία του
και τις διαολιές του
και του βάλανε το 10 το σωτήριο
και πήρε του Γυμνασίου το »Απολυτήριο
κι έτσι να τον ξεφορτωθούνε
και την ησυχία τσου να βρούνε
οι χριστιανοί
μια και καλή.
Χαρά σ’ εκείνους που του χρόνου
θα τον γκαινιαστούνε
και τα καμώματά του
θα υποστούνε.