Τα εγγόνια μου 16.12.2020

Μου ’δωσε ο Θεός πέντε εγγονάκια τρισχαριτωμένα.
Τα τρία πρώτα ήρθαν στην ώρα τους. τα δύο άλλα
άργησαν μα είναι καλοδεχούμενα όπως και τα πρώτα και
με πολλή προσμονή και χαρά. Είναι όλα τους όμορφα,
χαριτωμένα κι αξιαγάπητα.
Η καρδιά μου γέμισε από χαρά κι ευχαρίστηση.
Ο Βασίλης ήρεμος κι ευγενικός. Του αρέσει το
διάβασμα κι οι ιστορίες. Λατρεύει τα Μαθηματικά και
το Ποδόσφαιρο.
Η Έλλη πανέξυπνη και ικανή σε όλα. Στα μαθήματα,
στο πιάνο, το Τάε Κβον Ντο, στο κολύμπι που έχει
πάρει 3 βραβεία, ένα χρυσό και 2 χάλκινα.
Η Διονυσία αξιολάτρευτη, χαδιάρα και λαλίστατη με
καθαρή φωνή. Δίνει απαντήσεις που σ’ αφήνουν άναυδη.
Που τα ξέρει όλ’ αυτά;
Η Λυδία τετραπέρατη. Αν και μικρή 2 χρονών
αντιλαμβάνεται τα πάντα. Μαζεύει τα πράματά της και
τα φυλάει. Ήσυχο παιδάκι και χαρούμενο. Πανέμορφο,
κουκλάκι σωστό.
Όσο για τον Τάκη η σκανταλιά κι η αφέλεια
προσωποποιημένη. Τα καταλαβαίνει όλα μ’ απόκριση δε
δίνει. Θα περάσει τον Τάσο στις σκανταλιές. Γεννήθηκε
γελώντας. Έχει ένα γλυκό γέλιο και μιαν αφέλεια που
σε αφοπλίζει όσες διαολιές κι αν κάνει. Γελάς μα δε
θυμώνεις με τα καμώματά του.
Το κουκλί μου είναι πανέμορφο κι αξιολάτρευτο.
Ο Θεός να μου τα ’χει όλα καλά.