Δειλινά στου Καμπίτση 16.12.2020
Ήλιε μου σε κοιτάζω κάθε δειλινό
που γέρνει στη Δύση
και νιώθω να μου παίρνεις
ένα κομματάκι απ’ τη ζωή.
Μα απόψε μου πήρες
κάτι παραπάνω
γιατί ένιωσα περισσότερη
δύναμη να μ’ αφήνει.
Βαριά μαύρα σύννεφα
κι ολόφλογη Δύση
μαρτυρούν πως η καλοκαιριά
τελικά θα νικήσει.
Βουνά και θάλασσα βάφονται
από το έντονο χρώμα του δειλινού
που σκορπίζεται γύρω
κι ενώνεται με το γαλανό,
με το γκρίζο, με το μπλε
και γίνεται ροζ
κι απαλό σιέλ και αχνό γκρι.
Πώς με ξετρελαίνει αυτή η ώρα
του δειλινού που η ολοκόκκινη δύση
μαρτυρά του ήλιου το δρόμο και δίνει την
υπόσχεση μιας όμορφης αυριανής μέρας.
Αλλάζουν τα σύννεφα μορφή και
χρώματα κι αντανακλούν στη γη
στη θάλασσα και στα βουνά το χρώμα
και τη λάμψη τους.