Όμορφη νύχτα η αποψινή
μ’ ολόγιομο φεγγάρι
με τ’ άστρα να λαμποκοπούν
σαν αναμμένοι φάροι.
Και η γαλήνη διάχυτη
σ’ ολόκληρη τη σφαίρα
γεμίζει αγαλίαση
θάλασσα, γη, αέρα.
Όπως κοιμάται αμέριμνη
και ήσυχη όλη η πλάση
ας ηρεμούσε κι η ψυχή
απ’ τα δικά της πάθη.
Ύπνος γλυκός τα βλέφαρα
Να γείρει να σφαλίσει
και μ’ όνειρα ευχάριστα
τη σκέψη να κεντήσει
και να διαβούν οι ώρες της
σαν θεία μελωδία.
Κι όταν προβάλει η αυγή
με τη φωτοχυσία
π’ ο ήλιος με απλοχεριά
χρώματα θα σκορπίσει
και ρόδινα τα ουράνια
θα μας τα ζωγραφίσει
να πεταχτούμε ανάλαφροι
όλοι απ’ το κρεβάτι
και στη δουλειά που καρτερεί
να τρέξουμε κεφάτοι.