Κάθε τι το καλό και ωραίο κρατάει λίγο, μα ζει μέσα μας μία ολόκληρη ζωή.
Δεκάξι χρόνων ώρες στο μονοθέσιο οι αναμνήσεις συντρόφευαν τη μοναξιά μου, όταν οι έγνοιες, οι δυσκολίες κι οι στεναχώριες της ζωής αλάργευαν για λίγο.
Κι είχα πάντα το τετράδιο κι απίθωνα σ' αυτό σκέψεις, νοσταλγίες, πίκρες, καημούς και στεναχώριες, ποιήματα και ζωγραφιές και ότι γεννούσε το μυαλό και το χέρι μου. Κι όλα αυτά γιατί ήθελα κάπου να ξεθυμάνω. Από τα πρώτα χρόνια του δασκαλικού μου βίου, πάντα κρατώ τετράδιο ύλης των μαθημάτων. Τυπικά γράφω τα μαθήματα, μα ανάμεσά τους ζουν όλα τα γεγονότα σχεδόν της ζωής μου. Εκεί έχουν αποτυπωθεί οι παλμοί της καρδιάς, τα ξεβράσματα της ψυχής και του νου, που ξεχείλιζαν ύστερα από κάθε τρικυμία.